Er is echter een aanzienlijk tekort aan donororganen. Dat komt enerzijds omdat transplantaties enkel onder specifieke omstandigheden mogelijk zijn. Zo kunnen iemands organen niet gebruikt worden als ze zijn aangetast door kanker en sommige infecties. Donors moeten ook overlijden in ‘medisch gecontroleerde omstandigheden’, meestal in een ziekenhuis, waarbij artsen de nodige maatregelen kunnen nemen. De transplantatie moet daarna ook erg snel gebeuren, want organen kunnen maar beperkte tijd buiten het lichaam worden bewaard.

Anderzijds weten nabestaanden soms niet of de overledene zijn organen wilde afstaan en weigeren ze. In principe is iedereen voor de Belgische wet automatisch een donor en moet je voor je dood expliciet verzet aantekenen als je dit niet wil, maar in de praktijk bespreken artsen dit zo goed als altijd eerst met de nabestaanden. Het is dus belangrijk om hierover te praten met je naasten, maar je kan ze dit ook allemaal besparen door je wens officieel te registreren.

 

Lees ook :

- Registreren als orgaandonor
- Donor van menselijk lichaamsmateriaal